” Boska komedia ” jest przykładem poematu epickiego, monumentalnego pod względem długości i skali, podzielonego na trzy części (Inferno, Purgatorio i Paradiso).
Poemat epicki Dantego podzielony jest na kantyki (łącznie sto w ramach całej Boskiej komedii), z których każdy odpowiada metrum formalnemu zwanemu terza rima. W tej strukturze metrum jest zorganizowane w rymujące się tercety (podobnie jak rymujący się kuplet składa się z dwóch wierszy, tercet składa się z trzech), przy czym pierwszy i ostatni wiersz każdego tercetu rymują się ze sobą, podczas gdy wiersz środkowy wyznacza rym dla następnego tercetu, który nastąpi po nim. Tak więc w oryginale włoskim każde canto Boskiej komedii miałoby ten sam schemat rymów: aba bcb cdc itd. (informacje o tej strukturze metrycznej można znaleźć w odnośniku do Academy of American Poets).
Należy o tym pamiętać, tym bardziej że nie ma gwarancji, iż w jakimkolwiek przekładzie uda się zachować specyficzny układ rymów i strukturę metryczną, jaką pierwotnie zastosował Dante. Dla porównania, wyobraźmy sobie, jak trudno byłoby przetłumaczyć jeden z sonetów Szekspira z oryginalnego języka angielskiego z zachowaniem formalnego schematu rymów i pentametru jambicznego, a wszystko to bez poważnych zmian w treści i znaczeniu wiersza. Zadanie to jest praktycznie niewykonalne i wskazuje na jedno z podstawowych wyzwań związanych z przekładem.