Jest to fascynujące pytanie, ponieważ wśród dziesięciu narratorów opowieści zawartych w tym tomie jest siedem kobiet i trzech mężczyzn. Można by więc podejrzewać, że w opowiadanych historiach istnieje wyraźne uprzedzenie do płci. Wydaje się jednak, że autorowi ty ch opowieści bardziej niż na czymkolwiek innym zależało na odzwierciedleniu stylu życia, wartości, społeczeństwa i kultury swoich czasów. Często opowieści te, nawet te opowiadane przez same kobiety, w niewielkim stopniu podważają stan nierówności płci. Częściej przyczyniają się do utrwalenia pozycji nierówności, jakiej doświadczały kobiety.
Na przykład w „Opowieści Dioneo o cierpliwej Griseldzie” Griselda jest uosobieniem idealnej kobiety, jeśli chodzi o to, jak reaguje na ogromne trudności, które są na nią nakładane, by udowodnić jej cnotę. Czyni to mężczyzna, który rzekomo ją kocha i jest jej mężem. To wyraźnie przedstawia kobiety jako postaci, które mogą być traktowane w dowolny sposób przez swoich mężów czy ojców. Problematyczne jest więc traktowanie tego tekstu jako feministycznego w jakimkolwiek sensie.