Pisząc ” Don Kichota „, Miguel de Cervantes wykorzystuje wydarzenia z własnego życia, a także fakty dotyczące szesnastowiecznej Hiszpanii, aby stworzyć swoich bohaterów i rozwinąć fabułę powieści. Choć książka jest parodią popularnych w czasach Cervantesa romantycznych powieści rycerskich, zawiera odniesienia do wydarzeń historycznych, które Cervantes rzeczywiście przeżył.
W rozdziale 39 pierwszej części czytamy historię Zniewolonego, byłego żołnierza hiszpańskiego, który walczył z Turkami, był obecny przy kilku znaczących klęskach Hiszpanii, a w końcu został wzięty do niewoli.
Opowieść ta odzwierciedla doświadczenia wojenne autora i odnosi się do bitew, w których Cervantes rzeczywiście brał udział. Podobnie jak Zniewolony, dostał się on do niewoli algierskich piratów i był w niej przetrzymywany przez pięć lat.
Doświadczenia Cervantesa pojawiają się także w niektórych szczegółach osobistej historii Don Kichota. W młodości Cervantes zakochał się w miejscowej barmance, ale jej ojciec zabronił mu tego związku, przypuszczalnie z powodu jego niskiego stanowiska. Mimo że ze strony matki płynęła w nim królewska krew, ona zdecydowała się poślubić chirurga, który w tamtych czasach był uważany za zawód niskiej rangi. Wybór ten odciął ją od szlachty i sprawił, że ona i jej syn znaleźli się w niższej klasie społecznej. Cervantes, odtrącony jako niewystarczająco dobry dla barmanki, wyjeżdża do Włoch i w poszukiwaniu samodoskonalenia studiuje wszystko, co wpadnie mu w ręce. Podobnie Don Kichot wyrusza na wyprawę, by udowodnić, że jest godny swojej idealnej damy, Dulcynei del Toboso.
Cervantes, poprzez przygody Don Kichota, opowiada „prawdziwą historię moich sławnych czynów”.