Lee już na początku powieści tworzy uprzedzenia wobec Boba Ewella. Robi to najpierw poprzez negatywne komentarze na jego temat ze strony godnego zaufania Atticusa. Od Atticusa dowiadujemy się, że dzieci Ewellów nie muszą chodzić do szkoły i że pan Ewell jest niezaradnym alkoholikiem, który nie dba o swoje dzieci. Atticus mówi Scout, że pan Ewell wydaje „swoje ulgowe czeki na zieloną whisky”, podczas gdy jego dzieci głodują. Co gorsza, jego złe zachowanie jest nagradzane – pozwala mu się polować nielegalnie, ponieważ inni biali mieszkańcy Maycomb współczują jego dzieciom i chcą, by były karmione dziczyzną. Od Atticusa Scout dowiaduje się też, że pan Ewell to „biały śmieć”.
Na początku procesu Lee każe Scout szczegółowo opisać nędzne warunki, w jakich Bob Ewell zmusza swoje dzieci do życia. Następnie Atticus wyjaśnia, że to Bob, a nie Tom Robinson pobił Mayellę, pokazując, że Bob jest leworęczny. Scout zauważa, że jeśli miała podbite prawe oko i była bita głównie po prawej stronie twarzy, to wskazywałoby na to, że zrobiła to osoba leworęczna.
Jeśli Bob Ewell bił swoją córkę, można wnioskować, że mógł ją również napastować seksualnie. Wszystko to nastawia nas przeciwko panu Ewellowi tak, że czujemy do niego niewielkie, jeśli w ogóle, współczucie.