Można by stwierdzić, że Antygona jest bohaterką sztuki nazwanej jej imieniem, ponieważ większość wydarzeń, które mają miejsce w sztuce, a na pewno te najważniejsze, są wynikiem jej działań.
Toczy się wielka debata, czy bohaterem sztuki jest Antygona czy Kreon. Choć można zdecydowanie opowiedzieć się za Kreonem, to samo można powiedzieć o Antygonie, ponieważ to ona sprawia, że w sztuce dzieje się wiele bardzo ważnych rzeczy. Gdyby nie jej odważne przeciwstawienie się Kreonowi i odmowa wykonania jego rozkazu, by nie grzebać swojego brata Polinejkesa, jest niemal pewne, że pod koniec sztuki Antygona, syn Kreona Hajmon i żona Kreona Eurydyka nadal by żyli.
To, że wszyscy oni popełnili samobójstwo, jest bezpośrednią i tragiczną konsekwencją odważnego sprzeciwu Antygony. Gdyby się ugięła i posłuchała rozkazu Kreona, żadna z tych śmierci nie miałaby miejsca. Przeciwstawiając się Kreonowi z powodu wierności wyższemu prawu moralnemu, Antygona nieświadomie zapoczątkowała serię wydarzeń, które zakończą się tragedią. To właśnie, bardziej niż cokolwiek innego, czyni ją główną bohaterką klasycznej sztuki Sofoklesa.