O czym traktuje szósta opowieść w ” Dekameronie „? Jakie przesłanie wysyła Giovanni Boccaccio?

Osobą wybraną do wyznaczenia tematu opowieści w dniu szóstym jest Elissa. Ta decyduje, że będą one opowiadać o bohaterach, którzy używają sprytnej , aby uniknąć trudnych sytuacji lub odnieść sukces. Podobnie jak w pozostałych dziesięciu dniach, także w dniu szóstym opowiedziano dziesięć historii, zbyt wiele, by je tu szczegółowo omówić. Ale spojrzenie na jedną z najbardziej znanych, „Braciszka Cebulę”, może dość dobrze pokazać przesłanie, jakie Giovanni Boccaccio sugeruje czytelnikom. Jest to zdecydowanie  satyra na Kościół, podobnie jak kilka innych opowiadań Dekameronu. Trzyma się również tematu dnia szóstego, w którym bohaterowie wykorzystują swoją inteligencję i dowcipną retorykę, aby uniknąć kłopotliwych sytuacji.

Braciszek Cebula, wędrowny mnich i kaznodzieja, który zaprzyjaźnił się z naiwnymi parafianami z małej wioski Certaldo, zaintrygował słuchaczy obietnicą ujrzenia świętej relikwii – pióra archanioła Gabriela. Zamierza opowiedzieć historię, która ma na celu nakłonienie mieszkańców wioski do ofiarowania mu (kościołowi) więcej pieniędzy, niż prawdopodobnie są w stanie. Kiedy wyjmuje relikwię, orientuje się, że kilku mnichów spłatało mu figla, zastępując papuzie pióro bryłą węgla. Szybko ją chowa, a potem zaczyna snuć barwną opowieść, która ma wprowadzić  tłum w błąd. Przekonuje ich, że pióro cudem zostało zastąpione „węglem, na którym smażył się błogosławiony męczennik święty Wawrzyniec”. A tak się składa, że za dwa dni przypada jego święto. Za niewielką dopłatą, każdy parafianin może otrzymać znak krzyża z węglem, jako błogosławieństwo ochronne. W końcu, dzięki błyskotliwemu dowcipowi i umiejętności posługiwania się językiem, bratu Cebuli udaje się napełnić kufry jeszcze bardziej, niżby to wynikało z jego pierwotnego kazania.

Satyra na Kościół jest tu wyraźna, ale podobnie jak w innych opowieściach z cyklu „dzień szósty”, również i ta sławi ludzką inteligencję. Boccaccio sugeruje, że ci, którzy wykorzystują swój błyskotliwy dowcip i umiejętności retoryki (moralnej lub nie), po prostu zyskują więcej w życiu, podczas gdy ci, którzy nie potrafią myśleć samodzielnie.