Don Kichot został napisany przez Miguela de Cervantesa i pierwotnie wydany jako dwie osobne książki, które później zostały połączone w całość w postaci powieści znanej współczesnym czytelnikom. Pierwsza część, przedstawiająca historię rycerskiego rycerza Don Kichota z La Manchy (La Mancha to mała wioska w Hiszpanii, w której mieszka Don Kichot) i jego wiernego pomocnika Sancho Pansy, została opublikowana w 1605 roku. Druga część tej przygodowej opowieści została opublikowana w 1615 roku.
Pierwsza część książki cieszyła się ogromną popularnością. Ze względu na sukces, jaki odniosła w Hiszpanii, w 1912 r. została przetłumaczona na język angielski. Doprowadziło to również do wydania powieści, która została przedstawiona jako kontynuacja pierwszej części Don Kichota. Powieść ta nie została jednak napisana przez Cervantesa i mogła być pierwotną inspiracją dla prawdziwej kontynuacji, napisanej i opublikowanej przez samego Cervantesa trzy lata po ukazaniu się fałszywej kontynuacji. Cervantes, posługując się ironią z przymrużeniem oka, nawiązuje nawet do fałszywej kontynuacji w drugiej części Don Kichota.
Cała książka jest podstawą literatury zachodniej i zrodziła wiele terminów i aluzji. Na przykład słowo „kichot” oznacza idealistę lub idealistę o gwieździstym spojrzeniu. Z Don Kichota pochodzi również termin „chylić czoła przed wiatrakami”, zaczerpnięty ze sceny w powieści, w której Don Kichot właśnie tak postępuje. Używa się go do opisania kogoś, kto walczy z wyimaginowanymi wrogami lub toczy niepraktyczną i niemożliwą do wygrania walkę.