W rozdziale tym Atticus zaskakuje swoje dzieci, pokazując, że świetnie strzela z pistoletu. Nie wiedzieli, że w ogóle potrafi strzelać, a on wychodzi na środek ulicy i nie zdając się nawet na próbę, strzela do wściekłego psa, by nie zrobił im krzywdy. Tak się składa, że tym wściekłym psem jest Tim Johnson, o którym jest ten cytat. Oznacza to po prostu, że Tim Johnson był psem koloru brązowego (wątrobianego), który pomagał myśliwym podczas polowań na ptaki, płosząc je z drzew lub idąc po ich ciała po zestrzeleniu (to właśnie jest pies na ptaki). Tak się składa, że Tim Johnson jest trochę przybłędą – błąka się po Maycomb, a ludzie dokarmiają go w miarę potrzeby. Jest jakby pupilem całego miasta, choć technicznie rzecz biorąc, jego oficjalnym właścicielem był „pan Harry Johnson”.
Pewnego dnia Scout i Jem bawią się i widzą, że idzie w ich kierunku i zachowuje się bardzo dziwnie. Okazuje się, że jest wściekły i bardzo niebezpieczny, więc Atticus wychodzi i używa strzelby Hecka Tate’a, by go zabić, zanim zdąży kogokolwiek skrzywdzić. Jem jest szczególnie dumny ze swojego ojca; wcześniej był trochę rozczarowany, że jego tata nie zrobił nic superfajnego, a widok tak strzelającego taty był dla niego sporym wzmocnieniem.