Konflikt zewnętrzny w „Ani z Zielonego Wzgórza” to walka Ani o akceptację w tradycyjnym, małym, wiejskim miasteczku Avonlea.
Kiedy Ania po raz pierwszy pojawia się na stacji kolejowej, Mateusz jest zdruzgotany, ponieważ Ania miała być chłopcem: Mateusz i Maryla poprosili o chłopca do pracy na farmie, by pomóc Mateuszowi w miarę pogarszania się jego stanu zdrowia. Podczas gdy Mateusz dość szybko akceptuje Anię ze względu na jej zabawny sposób mówienia, Maryla jest bardziej praktyczna.
Maryla odrzuca Anię, dopóki nie zacznie odczuwać empatii dla jej sytuacji. Jeśli Ania nie będzie mogła zamieszkać u Cuthbertów, zostanie zmuszona do pracy u kobiety, która ma zbyt wiele dzieci i która znęca się nad dziewczynkami przysłanymi do pomocy przy opiece nad dziećmi i innych obowiązkach domowych. Ania pracowała już w przeszłości w podobnych warunkach i Maryla nie może znieść tego, że ją odsyła (ani nadziei Ani na założenie rodziny i bycie otoczoną opieką po raz pierwszy w życiu).
Maryla interesuje się także duchowym dobrobytem Anny, traktując jej „pogańskie” demonstracje jako Boży nakaz, by pomogła ukształtować charakter Anny, ponieważ zdaje sobie sprawę, że nikt nawet nie nauczył Anny modlić się (a tym bardziej żyć w cnocie).
Rachel Lynde, najlepsza przyjaciółka Maryli i wścibska sąsiadka, również odrzuca Annę z powodu bycia sierotą, podobnie jak wiele dziewcząt w szkole i ludzi w kościele. Sieroty są naznaczone piętnem, które Anne musi pokonać, aby znaleźć akceptację.
Kolejną postacią, która odrzuca Anię, jest matka Diany Barry. Uważa ją za osobę mającą zły wpływ na Dianę, która oprócz Mateusza jest jedyną postacią, która od początku kocha Anię. Jednak, gdy Ania ratuje najmłodsze dziecko pani Barry, odzyskuje jej aprobatę. To tylko jeden z przykładów na to, że Ania musi „zasłużyć” na aprobatę osądzających i zamkniętych w sobie ludzi w tej powieści.
Jej wewnętrzne zmagania ściśle się z tym wiążą, gdyż zmaga się ze swoim temperamentem, brakiem przyzwyczajenia do etykiety towarzyskiej i zbyt „romantycznym” podejściem do życia, by spełnić oczekiwania kulturalne małego miasteczka. Jej temperament i skłonność do dramatycznych zachowań, gdy zostaje zraniona, stopniowo przezwyciężają wysiłki Maryli, a Ania w końcu rozumie, że Cuthbertowie troszczą się o nią. W końcu zdaje sobie sprawę, że uczą ją swoich zwyczajów tylko po to, by pomóc jej być najlepszą sobą.
Ucząc się chodzić z charakterem i służąc innym w niezwykły sposób, gdy pojawiają się dla nich wyzwania, Ania pokonuje wewnętrzne i zewnętrzne przeszkody.