Rieux jest narratorem tej opowieści, choć nie ujawnia tego czytelnikowi aż do końca. Ukrywa swoją rolę, mówiąc o sobie w trzeciej osobie przez większą część narracji, która wydaje się być opowiadana przez bezimiennego narratora, który przekazuje to, czego dowiedział się od innych. Rieux przyjmuje takie zdystansowane podejście, aby pokazać obiektywizm. Tonem bezstronnego obserwatora relacjonuje wydarzenia, nie analizując związanych z nimi myśli i uczuć. W swojej prezentacji przyjmuje postawę historyka.
Cechy charakteru Rieux są spójne z wybranym przez niego stylem narracji. Jest on lekarzem, który robi wszystko, co w jego mocy, by zwalczyć dżumę oraz złagodzić ból i cierpienie. Robi to po prostu dlatego, że taka jest jego praca; to jest to, co robi. Świadomie dystansuje się od patosu sytuacji swoich ofiar, nie dąży do wzniosłych ideałów. Jest praktyczny i skuteczny, robi to, co należy zrobić, mimo że w ostatecznym rozrachunku nie będzie w stanie pokonać ostatecznego wroga – śmierci.