Domownikami Don Kichota są jego gosposia i młoda siostrzenica Antonia. Chociaż oni (i inni) starają się trzymać go z dala od kłopotów, jego niezwykły światopogląd i osobliwa interpretacja wydarzeń prowadzą go do sytuacji, które narażają go na niebezpieczeństwo lub powodują niezamierzone konsekwencje.
Jako domownicy, gospodyni i siostrzenica Don Kichota są bezpośrednimi świadkami źródła jego szaleństwa – obsesyjnego czytania książek o zaginionej epoce średniowiecznego rycerstwa.
Kiedy Don Kichot zostaje przyprowadzony do domu przez sąsiada, który znajduje go rannego na poboczu drogi (w wyniku bójki, jaką wywołał z handlarzami, którzy, jak sądził, obrazili Dulcyneę, jego wyimaginowaną miłość), jego gospodyni i siostrzenica obmyślają plan, który, jak mają nadzieję, ochroni go w przyszłości.
Te dwie kobiety łączą siły z wiejskim księdzem i miejscowym cyrulikiem, by usunąć lub spalić książki z biblioteki Don Kichota, które stały się źródłem jego zagrożenia.
Po długiej i komicznej naradzie, ksiądz zabiera część książek dla siebie, a pozostałe zostają spalone. Siostrzenica Don Kichota mówi mu, że książki ukradł czarodziej mający do niego urazę, a czarodziejski smok pozostawił po sobie chmurę dymu. To wyjaśnienie ma sens dla Don Kichota, ale wysiłek nie powstrzymuje jego misji.