Dziadek Joe jest w podeszłym wieku i większość czasu spędza w łóżku, ale jego serce jest młodzieńcze. To właśnie on opowiada Charliemu historie o cudownych rzeczach, które znajdują się w fabryce czekolady Willy’ego Wonki. Dzieli z Charliem jego ekscytację.
Rodzina Charliego jest biedna, ale Charlie co roku na urodziny dostaje batonik Wonki. Charlie nie znajduje biletu w swoim urodzinowym batoniku, a kiedy inne dzieci znajdują cztery złote bilety, dziadek Joe sięga do swoich tajnych oszczędności, aby dać Charliemu centa na zakup kolejnego batonika.
Charlie w końcu otrzymuje swój bilet, gdy znajduje w śniegu dolara, za którego kupuje dwa batoniki czekoladowe. Biegnie do domu, by opowiedzieć o tym rodzinie. Kiedy pokazuje im bilet, dziadek Joe podskakuje i tańczy, mimo że od dwudziestu lat nie wstawał z łóżka.
Podekscytowanie dziadka Joe i jego wspólna fascynacja fabryką sprawiają, że jest on idealnym opiekunem, który towarzyszy Charliemu w zwiedzaniu fabryki.
Widzimy, że jest to właściwy wybór, gdy jadą do fabryki. On i Charlie są cierpliwi, gdy czekają na zewnątrz, ale w środku dziadek Joe jest zachwycony wszystkim, co widzi. Broni pana Wonki przed innymi rodzicami. Jest radosny i podekscytowany, ale też mądry.