” Boska komedia ” – jakich lekcji uczy się Dante w czyśćcu?

Podczas podróży przez czyściec Dante otrzymuje wiele lekcji, z których wszystkie podkreślają prawdziwą naturę boskiej miłości.

Po pierwsze, Dante dowiaduje się, że miłość jest korzeniem zarówno cnoty, jak i grzechu, co oznacza, że może ona prowadzić albo do uduchowienia, albo do zepsucia. Dusze, które trafiają do czyśćca, nie są pozbawione miłości (dlatego mają jeszcze szansę na wstąpienie do nieba po odbyciu pokuty, w przeciwieństwie do dusz potępionych w Piekle), ale ich grzechy zepsuły tę miłość w coś, co nie przypomina miłości pochodzącej od Boga. Na przykład zazdrość jest formą miłości do tego, co mają inni ludzie, ale powoduje urazę i ból, a nie szlachetniejsze cechy świętej miłości. Żądza to źle ukierunkowana miłość, która skupia się na tym, co cielesne, a nie na tym, co duchowe. Przejście przez czyściec ma na celu oczyszczenie tych zbłąkanych dusz, przygotowując je do spotkania z prawdziwą boską miłością w niebie.

Po drugie, Dante dowiaduje się, jak ważne jest skupienie się na sprawach niebieskich, a nie ziemskich. Przejście przez czyściec wymaga, by nie rozpraszały go ziemskie wady, takie jak łakomstwo, żądza czy chciwość. Trzeba natomiast skupić się na ostatecznym celu każdego ludzkiego życia: przyjęciu łaski Bożej, uniknięciu zepsucia i grzechu oraz dostaniu się do nieba. Sugeruje się, że to samo odnosi się do życia na ziemi.